skwapliwy — skwapliwywi, skwapliwywszy «widocznie, ostentacyjnie okazujący gotowość do czegoś, chętny, skory do czegoś, gorliwy w wypełnianiu czegoś; świadczący o czyjejś gotowości do czegoś» Skwapliwa usłużność. Był skwapliwy do usług … Słownik języka polskiego
skory — skorzy, skoryrszy «skłonny, chętny do czegoś; skwapliwy, ochoczy» Skory do tańca, do rozmowy, do płaczu. Skory do poświęceń, do ofiar … Słownik języka polskiego
skwapliwość — ż V, DCMs. skwapliwośćści, blm rzecz. od skwapliwy Skwapliwość w wykonywaniu czegoś. Z całą skwapliwością pośpieszył z pomocą … Słownik języka polskiego
uprzedzający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. uprzedzać (p.) uprzedzający w użyciu przym. «gorliwy, skwapliwy w okazywaniu grzeczności; nacechowany taką skwapliwością, świadczący o takiej skwapliwości; niezwykle uprzejmy, miły; ugrzeczniony» Uprzedzająca… … Słownik języka polskiego